بنام حق
نامه ای به افکار عمومی

قهر و بی تفاوتی را فراموش کن!
شهر تو! خانه من است؛ شهر من! خانه تو است!
شهرمان را بدست که بسپاریم؟!
بزرگترین مانع بر سر راه تحقق اهداف شوراهای شهر، سهم خواهی گروههای سیاسی و بی تفاوتی و سکوت مردم است، تجربه دو دوره شورای شهر، بخوبی سرانجام و نهایت سیاسی شدن شوراهای شهر را نشان داده، و باعث بی اعتنائی مردم به شورا و حق رای و انتخاب خود شده است.
و اما! عقب نشینی و بی تفاوتی و عدم حضور گسترده مردم در دور دوم انتخابات شوراهای شهر ثابت کرد، که شورا، حتی با حضور و رای اندک مردم نیز، پایدار و قادر به انتخاب شهردار و ادامه کار و فعالیت خواهد بود.
اگر مردم از حق رای و انتخاب خود استفاده نکرده و به صحنه و پای صندوق های رای نیایند، شهر و وضعیت شهری تغییر چندانی نکرده، و بازنده کسی جزمردم نخواهد بود، و اما اگر مردم! بی تفاوتی را به کنار گذاشته و با احساس مسئولیت و آگاهی و شناخت، وارد صحنه انتخابات شوند و از حق رای و انتخاب خود بدرستی استفاده کرده، و شایسته ترین و بهترین را انتخاب کنند، پیروز شوراهای شهر، مردم خواهند بود، و بازنده کسی جز گروههای سیاسی و اقتدارگر نخواهد شد.
شورای شهر، و بعبارتی پارلمان شهری، پله اول رسیدن به جامعه مدنی و مردم سالاری و حاکمیت قانون است، و شوراها، برای اینکه بتوانند موفق و با قدرت، طرح و برنامه ارائه کرده و کار اصولی انجام دهند، محناج رای بالای مردم و پی گیری مداوم مردم برای اجابت خواسته هایشان می باشند؛ و شوراهای کارآمد و موفق، شوراهایی هستند که اعضای آنان با تخصص ها و تجارب مختلف و از اقشار گوناگون باشند، و مهمتر ازهمه اینکه، اعضاء شوراهای شهر، قانون شوراها را خوانده و به آن احاطه داشته باشند، تا بتوانند سعی بر حاکمیت قانون و انضباط مالی بنمایند.
چه مردم بیایند و رای بدهند! و چه نیایند و رای ندهند، صندلی های شورا خالی نخواهد ماند، و افرادی هر چند با کمترین رای، انتخاب شده، و به شوراها راه خواهند یافت، و اما آنگاه، پشیمانی برای آنان که از حق انتخاب خود استفاده نکردند، سودی نخواهد داشت؛ پس چه بهتر، حال که قرار است افرادی با اهداف و مقاصد مختلف با رای اقلیت به شوراها راه یابند، مردم! از حقی که قانون به آنان داده، درست استفاده کرده، و افراد نخبه و شایسته ای را برای شوراها انتخاب کنند، که بجای منافع خود و مصلحت احزاب و گروهها، به منافع و مصلحت مردم و شهر بیندیشند.
لختی به فردا و اینده فرزندانتان در این شهر فکر کنید! این شهر خانه شماست. مال شماست. متعلق به شماست. پس کلید شهر را به امین ترین و دلسوزترین و خدمتگزارترین و صادقترین افراد بسپارید، و باور کنید، که لیاقت مردم هر شهری، همان شهر و شهرداری هست که دارند.
محمد رضا شوق الشعراء shabnews.com